Vele tientallen mensen kwamen kijken hoe imker Jan Westera (71) zijn vijf bijenvolken van elk 50.000 dieren beheert. Zaterdag en zondag waren de Open imkerijdagen, waar bijenstal De Kooi in Hasselt aan meedeed. Daar ging het over tuters en kwakers, de ongelukkige mannetjes, de robuuste koningin, de verbluffende communicatie tussen de gestreepte dieren, het honingslingeren en nog veel meer.
Zaterdagmiddag een uurtje of half twee. Het is razend druk in de bijenstal tussen de bomen. Een stuk of dertig mensen krijgen een rondleiding. Het loopt de hele dag door. Westera is opgetogen over zoveel belangstelling. ,,Tot een jaar of vijf geleden was het vak van imker tanende, maar door de media-aandacht over de verslechterde biodiversiteit en de belangrijkheid van de bijen is er meer belangstelling”, zegt de imker, lid van de Imkervereniging Zwolle. ,,We leiden jaarlijks veertien imkers op bij onze vereniging, waaronder een behoorlijk aantal dames. Dat was een paar jaar geleden ondenkbaar.”
Eigen willetje
Westera is een laatbloeier om in floratermen te blijven. De servicemonteur voor gasapparatuur besloot na zijn pensionering imker te worden. De opleiding is vrij pittig, want de bijtjes hebben een eigen willetje. Ze hebben tal van gewoontes en ze moeten tevreden gehouden worden, anders vertrekken ze. Grootste losers onder de bijen zijn de darren, de mannetjes. Slechts een handjevol is er nodig voor de bevruchting van de koningin, de rest is vrij nutteloos. De dames zijn er op een gegeven moment zo klaar mee dat ze de heren vermoorden. De koningin bewaart het zaad van de mannetjes in haar lijf en legt tweeduizend eitjes per dag. Kennis over bijen, bloemen en planten, het is er nauwelijks. ,,Waarom zijn bijen zo belangrijk?”, vraagt Westera. Slechts een paar vingers gaan de lucht in. ,,Voor de honing”, zegt een parmantige knaap. Even later mag hij het pak van de imker aan, inclusief de blaaspijp van Westera, nodig om de insecten rustig te houden. Toch stak een vermaledijde gestreepte dame de Zwollenaar deze ochtend nog in zijn duim. ,,Ook dat hoort erbij. Elke steek vind ik verdrietig, want een bij overleeft dat niet. Als ik word geprikt, doe ik het niet goed als imker.”Veel mensen denken dat appels, peren en aardbeien vanaf de boom in de supermarkt belanden. ,,Niets van dat alles. 80 procent van ons fruit heeft bestuiving nodig’, zegt Westera.Dan kom er ook meteen een enorm probleem om de hoek kijken: met de honingbij gaat het matig, maar de wilde bij heeft het zwaar. De reden: geen biodiversiteit. Alle bermen, weilanden en tuinen lijken op elkaar. ,,Bloemenzaad planten”, zegt Westera. De aanwezigen beloven het te doen.
Tekst: Eelco Kuiken, foto: Pedro Sluiter uit De STENTOR van 15 juli 2019